Cables ignífugos

Cables ignífugos

Os cables ignífugos son cables especialmente deseñados con materiais e construción optimizados para resistir a propagación das lapas en caso de incendio. Estes cables impiden que as lapas se propaguen ao longo da lonxitude do cable e reducen a emisión de fume e gases tóxicos en caso de incendio. Úsanse habitualmente en contornas onde a seguridade contra incendios é crucial, como edificios públicos, sistemas de transporte e instalacións industriais.

Tipos de materiais empregados nos cables ignífugos

As capas de polímero exterior e interior son fundamentais nas probas ignífugas, pero o deseño do cable segue a ser o factor máis significativo. Un cable ben deseñado, que utiliza materiais ignífugos axeitados, pode acadar eficazmente as propiedades de rendemento ao lume desexadas.

Entre os polímeros máis empregados para aplicacións ignífugas estánPVCeLSZHAmbos están especialmente formulados con aditivos ignífugos para cumprir os requisitos de seguridade contra incendios.

Probas importantes para o desenvolvemento de materiais e cables ignífugos

Índice límite de osíxeno (LOI): esta proba mide a concentración mínima de osíxeno nunha mestura de osíxeno e nitróxeno que soportará a combustión dos materiais, expresada como porcentaxe. Os materiais cun LOI inferior ao 21 % clasifícanse como combustibles, mentres que aqueles cun LOI superior ao 21 % clasifícanse como autoextinguibles. Esta proba proporciona unha comprensión rápida e básica da inflamabilidade. As normas aplicables son ASTMD 2863 ou ISO 4589.

Calorímetro de cono: este dispositivo utilízase para predicir o comportamento do lume en tempo real e pode determinar parámetros como o tempo de ignición, a taxa de liberación de calor, a perda de masa, a liberación de fume e outras propiedades relevantes para as características do lume. As principais normas aplicables son ASTM E1354 e ISO 5660. O calorímetro de cono proporciona resultados máis fiables.

Proba de emisión de gases ácidos (IEC 60754-1). Esta proba mide o contido de gas ácido halóxeno nos cables, determinando a cantidade de halóxeno emitido durante a combustión.

Proba de corrosividade gasosa (IEC 60754-2). Esta proba mide o pH e a condutividade de materiais corrosivos.

Proba de densidade do fume ou proba de 3 m³ (IEC 61034-2). Esta proba mide a densidade do fume producido polos cables que arden en condicións definidas. A proba realízase nunha cámara con dimensións de 3 metros por 3 metros por 3 metros (de aí o nome de proba de 3 m³) e implica a monitorización da redución da transmitancia da luz a través do fume xerado durante a combustión.

Clasificación da densidade do fume (SDR) (ASTMD 2843). Esta proba mide a densidade do fume producido pola combustión ou descomposición de plásticos en condicións controladas. Dimensións da mostra de proba: 25 mm x 25 mm x 6 mm.